การปูกระเบื้องแบบปูชิดปูชน แผ่นใหญ่ แกรนิตโต้ พอร์ซเลน หินอ่อน หินแกรนิต

การปูกระเบื้องแผ่นใหญ่มักพบปัญหาการหลุดร่อนบ่อยครั้ง เนื่องจากขนาดของกระเบื้องรวมไปถึงการไม่ดูดซึมน้ำของกระเบื้อง เพื่อป้องกันปัญหา ช่างจำเป็นต้องพิจารณาเลือกใช้กาวซีเมนต์ให้ถูกประเภท และวิธีการปูก็ต้องถูกต้องด้วย

ปัญหา

ซีเมนต์ที่มีความหนามาก การหดตัวจะมากด้วย

การปูกระเบื้องด้วยการ ปูสด คือ ปูกระเบื้องพร้อมปรับระดับพื้นในเวลาเดียวกัน วิธีการนี้กระเบื้องมีโอกาสหลุดร่อนสูง เนื่องจากกระเบื้องไม่มีรูพรุน ซีเมนต์ธรรมดาไม่สามารถแทรกซึมเข้าไปเพื่อสร้างการยึดเกาะได้ อีกทั้งซีเมนต์ที่มีความหนาเมื่อเริ่มเซ็ตตัวจะเกิดการหดตัว ทำให้เนื้อซีเมนต์ไม่เกาะที่ผิวกระเบื้อง

กระเบื้องแผ่นใหญ่ส่วนมากมีรูพรุนต่ำ

การยึดเกาะของกาวซีเมนต์โดยทั่วไป คือ กาวซีเมนต์จะแทรกซึมไปตามรูพรุนของกระเบื้องแล้วเกิดการยึดเกาะขึ้น เรียกว่า การยึดเกาะทางกล แต่เมื่อกระเบื้องไม่มีรูพรุนจำเป็นต้องอาศัยการยึดเกาะทางเคมี คือ การใส่สารโพลีเมอร์เข้าไปในเนื้อกาวซีเมนต์เพื่อทำให้กาวซีเมนต์สามารถยึดเกาะที่ผิวกระเบื้องได้

กาวซีเมนต์แต่ละชนิดมีระยะเวลาเปิดหน้าปูนไม่เท่ากัน

ระยะเวลาในการขึ้นกาวซีเมนต์บนพื้นผิวและปูกระเบื้อง (Open time) ถ้ามีระยะเวลายาวพอจะช่วยให้ปูกระเบื้องได้รวดเร็ว โดยที่ความสามารถของกาวซีเมนต์ในการติดหลังกระเบื้อง (Wetting Capability) ยังดี และมีแรงติดยึดเป็นไปตามมาตรฐานนานาชาติ

การปูชิดปูชนที่เว้นร่องยาแนวเล็กมากๆ

เจ้าของบ้านหรือช่างปูกระเบื้องคิดว่าการใช้ยาแนวทั่วไปสำหรับยาแนวร่องขนาดเล็กมากๆ ก็เพียงพอ ทั้งที่จริงๆ แล้ว ยาแนวทั่วไปเนื้อไม่ละเอียดพอ ทำให้เข้าร่องกระเบื้องยาก ไม่เต็มร่อง ทำให้ยาแนวหลุดร่อนในที่สุด